Dzień dobry, w ten piękny październikowy dzień!
Życzę Wam, by ten tydzień rozpoczął się radośnie i przyniósł nadzieję na lepsze jutro. Obserwując naszą, nową rzeczywistość przyrzekłam sobie, że chociaż to wirtualne miejsce, niech pozostanie względnie spokojne. Bez jadu i nagonki. W ostatnich dniach staram się wyłapywać skrawki wiadomości, tylko po to by nie pogubić się w nakazach. Córka uczy się zdalnie, najmłodszy jeździ do szkoły, mąż do pracy, obowiązki pozostały te same. Żyjemy i póki co cieszymy się zdrowiem i polską , złotą jesienią.
Ogród (i tu zaznaczę, że z pewnością niefizycznie) daje wytchnienie. Wychodząc przed dom zastanawiam się , czy jest tu piękniej wiosną, latem czy jesienią (?) Prawdziwej, śnieżnej zimy jeszcze nie przeżyliśmy w aktualnych realiach i chwalmy za to niebiosa. Najbliższe plany remontowe to wymiana pieca i ocieplenie poddasza. Na temat ogrzewania póki co nie będę się rozpisywać, dobrze że mam wśród najbliższych bardziej doświadczone osoby.
Wracając jednak do tematów ogrodniczych, jestem wdzięczna za to, że mamy swój zielony azyl.
Chodź rośliny usychają, to chmury astrów i marcinków dzielnie bronią kwiecistego oręża. Na rabatach w dalszym ciągu pojawia się element zaskoczenia. Tak wiele krzewów, bylin cudownie się przebarwia. Codzienna przechadzka przynosi coś nowego. Ot taka np. borówka. Owocuje, a jesienią urodą dorównuje trzemielinie oskrzydlonej.
Jesienią najlepiej ukorzeniają się nowe nasadzenia, ale sama już postawiłam sobie szlaban na zakupy ogrodnicze. Od początku sezonu prowadzę dziennik, w którym zapisuję nazwy roślin, odmiany. Z moich, skromnych wyliczeń wynika, że posadziłam w tym roku ponad 300 sztuk. A nie brałam tu pod uwagę bylin, które dostałam od znajomych, sadzonek przywiezionych z babcinej działki, szeroko pojętego warzywniaka i jednorocznej rabatówki.
Teraz pozwalam by ogród zasnął snem zimowym, a wiosną niech zdrowo rozkwita bym mogła pstrykać zdjęcia, tworzyć kompozycję i dzielić się tym wszystkim z Wami.
W najbliższych dniach dosadzę jeszcze maliny, winobluszcz, kilka róż na które właśnie czekam.
O i tu nadmienię że 98% roślin kupiłam przez internet, w różnych sklepach, szkółkach i mam w planach podzielić się swoimi doświadczeniami. Myślę, że wiosną kiedy będę kompletować nasiona, opiszę swoim spostrzeżeniami na ten temat.
Teraz wypadałoby się pochylić nad domostwem. Zanim jednak to w pełni nastąpi, będę przeczesywać trawnik i zbierać opadające igły, liście. Tak jak latem uwielbiam podlewać, tak jesienią z uporem maniaka mogę grabić. Te czynności mają w sobie coś relaksującego ;)
W minioną sobotę na podwórko przyszedł w odwiedziny sąsiad. I kiedy w trakcie rozmowy on popijał kawę, a ja sprzątałam resztki po stroikach, w tak zwanym międzyczasie powstał wianek.
Później do naszego towarzystwa dołączył mąż i niezwykle zabawne okazało się robienie przeze mnie zdjęć jesiennego dzieła...no ja wiem ...sąsiad może nie do końca orientować się w sytuacji, ale własny mąż... po tylu latach blogowania...
Tak wiec proszę podziwiać fotografię, biorąc pod uwagę moje poświęcenie i wystawianie się na śmieszność okolicznych.
W warzywniaku ostatnie zbiory, a w domu ciasto karpatka (wieki nie piekłam)
W tym roku zbiór jabłek okazał się zaskakująco duży. Niestety z samymi przetworami coś poszło nie tak i moje słoiki z musami zaczęły wybuchać ! Po tej rewolucji, sprzątaniu jakoś odechciało mi się chwilowo szarlotki.
To tak a propos gospodyni idealnej ;)
